Simpel Switchen gaat over het wisselen tussen de ene en de andere vorm van werk. Zoals de stap van dagbesteding naar betaald werk. Of de stap van beschut werk naar dagbesteding. Het doel is om deze stappen soepeler te laten verlopen. Zonder dat mensen die wisselen financiële onzekerheden ervaren of rechten verliezen.

Lerende praktijken
In de regio’s Veenendaal, Weert en Eindhoven werken verschillende partijen samen om dit te bereiken. Movisie gaat onderzoeken hoe zij dit doen en wat anderen daarvan kunnen leren. De regio’s zijn daarmee lerende praktijken. Het doel is om de aanpak van switches te verbeteren door samen te leren en verbeteren. Hiervoor benutten we wetenschappelijke kennis, ervaringskennis en professionele kennis. Movisie doet dit door middel van een actieonderzoek, waarbij onder andere per regio vijf individuele trajecten van Simpel Switchen worden gevolgd.

De lerende praktijken zijn regionale samenwerkingsverbanden tussen in elk geval werkontwikkelbedrijven (voorheen ook sociaal ontwikkelbedrijven genoemd) en (gehandicapten)zorgorganisaties, en afwisselend mogelijk ook andere relevante partijen:

Veenendaal: onder andere gemeente Veenendaal, werkontwikkelbedrijf. Het werkt nu en zorgorganisatie Reinaerde Weert: onder andere zorgorganisatie PSW en werkontwikkelbedrijf Risse Groep.
Eindhoven: een breed samenwerkingsverband met onder andere werkontwikkelbedrijf Ergon, zorgorganisaties Neos, Futuris, Lunet, Severinus en onderwijsorganisaties St. Speciaal Onderwijs en Expertisecentrum, MBS, Mytylschool, Route 040 en tot slot UWV.

Delen met breder netwerk
Tegelijkertijd ondersteunt Movisie de regio’s door bestaande kennis en instrumenten in te brengen. De bevindingen delen we met een breder netwerk. Dit doen we door middel van bijeenkomsten, bijvoorbeeld door bij te dragen aan Programmaraad-dagen. En we verspreiden bevindingen via de kanalen van samenwerkingspartners en het actieprogramma Simpel Switchen in de participatieketen, zoals de Simpel Switchen nieuwsbrief.

Een inclusieve arbeidsmarkt
Aandacht voor dit onderwerp is belangrijk, omdat veel mensen geen betaalde baan of passende plek vinden. Zij worden uitgesloten van de arbeidsmarkt, terwijl ze wel graag willen werken. Op veel meer plekken zijn organisaties bezig de switch makkelijker te maken. Dit gebeurt binnen het landelijke actieprogramma Simpel Switchen in de participatieketen.’

Hoe het verder ging
Februari is de maand van de medezeggenschap en in die maand zou een presentatie worden gegeven door de finalisten en dus ook door de OR van Risse Groep, een bezoek aan het ministerie SZW stond op de planning met als grote afsluiting de bekendmaking afgelopen vrijdag.

De presentatie
De 1e finaleronde was een presentatie door de OR. Digitaal nam Robbie Snoek, als voorzitter van onze OR, de jury mee in de reis van Risse groep. Fallon Raven als lid van de OR en Stefan Geesing als stagiair van de OR ondersteunden Robbie in deze. Er werden vele kritische vragen gesteld die allen konden worden beantwoord. Enthousiast werd de jury te woord gestaan over de rol van onze OR in de nieuwe visie van De Risse. Hoe de OR wordt ingeschakeld bij belangrijke vraagstukken in de organisatie. Maar ook hoe het contact met onze achterban, de medewerkers van Risse Groep wordt georganiseerd, de zogenaamde klankbordbijeenkomsten. (Heb je nog nooit van de klankbordgroep gehoord? Vraag dan eens aan je leidinggevende. De klankbordgroep geeft medewerkers van alle afdelingen de mogelijkheid in gesprek te gaan met de OR over dingen die je opvallen of die verbeterd kunnen worden.) Tijdens de presentatie waren de gang van Risseweg 8 hermetisch afgesloten om ongestoord de presentatie te geven. Niets werd aan het toeval overgelaten. Iedereen pakte zijn of haar rol en de wens om winnaar de worden nam toe. Ook het vertrouwen hierin nam toe. De jury heeft een goede inkijk gekregen in Risse groep en waarom we dingen doen zoal we die doen.

Ministerie van SZW
Op woensdag 5 februari ging een groep afgevaardigden van de OR naar het Ministerie van Sociale Zaken en werkgelegenheid in Den Haag. Daar konden we onze concurrenten zien en horen hoe zij medezeggenschap vormgeven in hun organisaties.

De bekendmaking
Afgelopen vrijdag was het wachten op het verlossende woord. Een afvaardiging van de OR tezamen met onze Bestuurder, Niek, reisden af naar Doorn. Om 10 uur begon de bijeenkomst. Twee uur later werden de finalisten naar voren groepen. Op het podium werden toegesproken door een van de juryleden. Ze hadden een officieel rapport opgesteld over wat hen opviel in onze werkwijze.

Het juryrapport

Risse Groep
Deze or heeft een heldere visie: hij is er primair voor de medewerkers van dit werk- en ontwikkelbedrijf en wil ook een goede afspiegeling zijn van de organisatie. Zo zijn actief leden aangetrokken die misschien niet op strategisch niveau denken, maar die net zo goed onderdeel zijn van de organisatie en wier stem niet mag ontbreken.

Om de drempel voor deze groep te verlagen, zijn 2 extra zetels aan de or toegevoegd, zodat collega’s een jaar or-stage kunnen lopen. En dat werkt: in de komende zittingsperiode stapt zo’n ‘stagiair’ over op een vaste zetel.

Via een maandelijkse klankbordgroep, waarvoor elke afdeling steeds een andere afgevaardigde stuurt, en de ‘or-kar’, waarmee de or regelmatig de werkvloer opgaat, blijft de or goed aangesloten. De communicatie richting de achterban is toegankelijk, met begrijpelijke taal en veel visuele ondersteuning.

Deze or heeft een heel heldere doelstelling, die blijkt uit alles wat hij doet. Een inspiratiebron voor veel andere ondernemingsraden.

Onze zenuwen namen toe, want zoals altijd gaat houden ze het tot de laatste minuut spannend. Helaas was het mooie juryrapport niet voldoende om de prijs in de wacht te slepen. We moesten Tio Farma voor laten gaan. Zij hebben sinds 2 jaar een OR en in die 2 jaar hebben ze dit heel professioneel opgezet. Waarvoor ze alle credits kregen van de jury en uiteraard ook van ons. Dus van harte gefeliciteerd Tio Farma.

Wij gingen naar huis toch een beetje teleurgesteld. Maar ook weer heel trots, want we zaten toch maar bij de beste 3 Ondernemingsraden van Nederland. Dat is een hele prestatie. Sterker nog zoals onze Directeur Niek zei: We zijn de Beste van Limburg en nummer 2 van Nederland.

Vlotte babbel
Voertuigen bevallen Saskia ook goed. Zo volgde ze een opleiding tot vrachtwagenchauffeur en werd in de praktijk buschauffeur. Bij het toenmalige Jac de Leeuw werkte ze lang graag. En ze had ook nog een vlotte babbel achter dat stuur. In die tijd mocht de buschauffeur nog een beetje multi-tasken (rijden en tegelijk gezellig doen met de passagiers). Tegenwoordig zijn de regels strikter. Saskia vond het vroeger geweldig om chauffeur te zijn bij schoolreisjes. Er werd heel wat af gezongen en gefeest in haar bus.

Rugklachten
Maar op een bepaald moment begonnen de moeilijkere jaren voor Saskia. Ze kreeg rugklachten die maar niet weggingen. Het was een hele lijdensweg, maar Saskia liet zich niet klein krijgen. Als een echte ‘kerel’ bleef ze maar doorgaan. Na een mislukte operatie kon ze haar benen niet meer bewegen. Een arts beweerde dat haar klachten psychisch waren, maar niets was minder waar. Ze belandde in een rolstoel. Dat accepteerde deze kranige topper al snel. Uiteindelijk kreeg ze een SW-indicatie. En inmiddels heeft Saskia het al jaren naar haar zin bij ons.

Voertuigen
Deze vrouw, die dol is op voertuigen, zit nu de hele dag in een voertuig. Vrolijk rolt ze in haar rolstoel bij De Risse rond. “Ik hou altijd de zelfspot erin en maak er ook heel wat grappen over dat ik in een rolstoel zit. Je moet het leven niet te serieus nemen! Omdat ik zelf enthousiast ben, zijn mensen ook enthousiast tegen mij. Ik heb hier bij De Risse geweldige collega’s en ik heb nooit problemen met mensen, omdat ik zelf geen problemen maak. Ook heb ik hier een hele goede vriendin leren kennen. Ik kwam haar tegen toen mijn vader net overleden was. Het was meteen alsof ik haar al jaren kende. Ze denkt vaak hetzelfde.”

Vader
Opeens kijkt Saskia op naar het raam. “Kijk daar is m’n vader! Die komt eens kijken bij mijn eerste interview.” De interviewer kijkt niet-begrijpend naar het raam. “Kijk die vlinder”, lacht Saskia. In de hoek bovenin het raam zit een doodshoofdvlinder. Ik heb vaker het gevoel dat mijn overleden vader als een vlinder aan me verschijnt. Ik weet niet of het waar is, maar het is een troostrijke gedachte.” “Dag pap!”, glimlacht de interviewer richting de vlinder. Dat maak je ook niet elke dag mee, doden die een interview bezoeken!

Feniks
Saskia houdt dus kennelijk wel van een beetje symboliek. Zo heeft ze een tatoeage van de feniks die uit zijn as herrijst. In de beroemde mythe van de Feniks sterft de feniks (een fabeldier) telkens en wordt deze vervolgens opnieuw geboren uit zijn eigen as. “Die Feniks staat symbool voor mijn twee wedergeboortes. Mijn eerste wedergeboorte was toen ik een maagverkleining kreeg. Ik ben nu heel wat kilo’s lichter en gelukkiger. En de tweede wedergeboorte was toen ik in een rolstoel terechtkwam. Ik ging strompelend met heel veel pijn het ziekenhuis in en ik rolde er later vrolijk weer uit.” Dus wat eerst een tragisch einde leek, vormde eigenlijk een mooi nieuw begin met minder pijn. Ja, zo bekeken is er in zekere zin leven na de ‘dood’. Want op iedere symbolische dood kan een wedergeboorte volgen. In de vorm van een Feniks of in de vorm van een vlinder. Als je maar hard genoeg gelooft. Wat een oplossing. Dat maakt het lijden een stuk draaglijker! We kunnen nog wat leren van deze rollende ras-optimist!

Buiten je eigen grenzen denken
‘Ik maakte een lijstje ‘niet solliciteren?’ en ik kon al mijn tegenwerpingen wegstrepen. O jee… ‘Ga ik mezelf tegenhouden of wil ik me écht ontwikkelen, buiten mijn eigen grenzen? En dat nog wel letterlijk bij een ontwikkelbedrijf in Nederland?’ Ja! Hij schreef een brief die goed ontvangen werd. Het klikte meteen met Manager Finance & Business Control Wim Meuwissen en collega Isa van de Haterd. ‘En toen ging ik op gesprek bij directeur Niek Eijsberg. Na lang praten over van alles en nog wat, vroeg ik me af hoe laat het was. En ik schrok! Ik was even bang dat ik het helemaal verknald had met m’n geklets, maar dat bleek juist niet zo te zijn. Hier zeggen ze: ‘We willen de échte jou zien’ Daar wil ik bij horen.

Het verhaal achter de cijfers
Bart is zowel een cijferman als een woordkunstenaar en dat maakt hem geknipt voor zijn rol als Trainee Financial Accounting en Business Control. De eerste tijd zag hij heel veel tabellen en cijfers, maar het mooiste van de cijfers is het verhaal achter die cijfers, vindt Bart. Als je dat meeslepend kunt vertellen, kun je de hele wereld overtuigen van het grote belang van wat we doen. ‘Een goed verhaal blijft mij vaak beter bij dan cijfers. Wat doet Risse Groep en wat betekent dat nu echt voor mensen?’ Bart denkt met Isa, de rest van het team en het MT mee over hoe we cijfers kunnen vangen in een goed verhaal en andersom.

Integreren
Ondertussen doet Bart hard zijn best om zo goed mogelijk te integreren. Hij pakt zijn notitieboekje erbij: ‘Ik heb een lijst aangelegd van Nederlandse woorden en afkortingen: van UWV tot BHV tot grappige woorden en uitdrukkingen. De mooiste nieuwe uitdrukking vind ik: ‘dat is echt je van hut’ ‘eh… o ja hut moet eigenlijk het zijn. Die uitdrukking kennen we niet in België, ik wist echt niet waar collega’s het over hadden! Zulke taalverwarringen leveren op onze kamer heel wat lol op.’ Verder oefent Bart ook een beetje op ons dialect.

De zachtaardige en de overwinnaar
Wat voor mens is Bart buiten werktijd eigenlijk? Hij is gelukkig getrouwd en zijn vrouw is kleuterjuf. ‘We ontmoetten elkaar in het jeugdwerk. De eerste keer was het nog niet onmiddellijk ‘je van hut’, lacht hij, ‘maar al gauw sprong de vonk over. We zijn nu dertien jaar samen en hebben twee zoons: Emiel en Victor en ze blijken zich ook nog te gedragen naar de betekenis van hun naam. Victor betekent ‘overwinnaar’ en hij is op jonge leeftijd al een echte leider. Emiel betekent ‘zachtaardig’ en hij is een echte dromer en verzint nu al amusante en boeiende verhalen.

Dat blijkt hij van zijn pa te hebben. ‘Ik breng binnenkort mijn eerste prentenboek uit!’ Dat wekt de nieuwsgierigheid van ondergetekende. Binnenkort horen jullie daarover meer in een apart artikel, want ook de talenten die onze medewerkers in hun vrije tijd ontwikkelen, vinden we als ontwikkelbedrijf heel interessant!

Eén van Barts favoriete hobby’s is het verzinnen van boeken die nooit uitgegeven worden en dan is hij ook nog een fervent lezer. Hij kruipt graag in het hoofd van een ander en is altijd geïnteresseerd in de verhalen die mensen met zich meedragen. Bart: ‘Als je een mooi boek leest, is het net zoveel van jou als van de schrijver, iedereen beleeft een verhaal op zijn eigen manier.’

Nutteloze feiten
Daarnaast is Bart deskundige op het gebied van nutteloze feiten. ‘Op mijn vorige werk had ik een traditie opgebouwd met een collega. Ik vertelde haar iedere dag een nutteloos feit. Ik ben net een kerstboom waar iedere dag iets nieuws aan hangt!’ Hij weet nutteloze feiten over allerlei zaken, van Napoleon tot New York. Ben jij benieuwd? Spreek hem dan vooral eens aan op de gang, hij schudt die feiten spontaan uit zijn mouw!

We zijn ook heel benieuwd naar alle mooie verhalen die Bart en de rest van zijn team, ons nog gaan vertellen over Risse Groep met in zijn achterhoofd de cijfers en tabellen! Binnenkort meer over Barts prentenboek! We wensen Bart nog heel veel succes en plezier hier in het buitenland.